Sunset en thrombolieten
19 tot en met 22 november 2013
Terug naar de
kust! We verlaten de natuurcamping bij Dwellingup en rijden westwaarts via
Pinjarra naar Mandurah. Daar landen we op camping Miami, vijf kilometer ten
zuiden van Mandurah aan de Peel Inlet, een fraaie binnenzee. Het vangen van
crab is hier de voornaamste toeristische en lokale activiteit. Ze mogen niet
kleiner zijn dan 127
millimeter, staat op een van de vele
‘magwelnietdoenverbodendanger’ borden. Het is een totaal zinloze vraag, maar wat
mij bij dit soort mededelingen altijd fascineert is, waarom het bevoegd gezag
precies op 127
millimeter uitkomt, en niet op 128 of 126…
We eten een
chicken burger en een big beefy burger in een cafetaria net buiten de poort van
de camping. De big beefy burger komt ruim boven de 127 mm, is onze inschatting.
Even lekker douchen, nog wat lezen en dan oogjes toe en snaveltjes dicht.
Big beefy burger, het lijkt wel Amerikaans! |
De volgende avond
maakt Marianne een heerlijke tomaten/tonijn salade en die gaan we met een
glaasje Australische Riessling erbij opeten aan het strand. We vinden een fraai
plekje waar je vanuit de auto over zee kunt kijken naar de zonsondergang in de
Indische Oceaan. Geen spectaculaire zonsondergang vandaag, gewoon een
doordeweekse, maar desondanks heel fraai. Even denken we een goddelijke
ervaring te hebben als we een man over het water zien lopen, maar later blijkt
er toch een normaal menselijke verklaring mogelijk voor dit verschijnsel.
Tonijnsalade en witte wijn en zonsondergang boven de Indische Oceaan. Romantisch? |
Wie loopt daar over zee??? |
Sunset over the Indian Ocean |
Het voor ons
meest spectaculaire deel van ons bezoek aan Mandurah is Lake Clifton, ongeveer 25 kilometer verder
naar het zuiden. In Lake Clifton groeien vlak onder het wateroppervlak
thrombolieten. Dat zijn hele oude bacteriën, die via fotosynthese de eerste
zuurstof op aarde produceerden. Vier jaar geleden bezochten we de
stromatolieten bij Hamelin Pool/Shark Bay, uitgebreid beschreven door Bill
Bryson in zijn boek Tegenvoeters.
Stromatolieten zijn familie van de thrombolieten en doen het zelfde kunstje met
het produceren van zuurstof. Stromatolieten en thrombolieten worden
verantwoordelijk geacht voor het feit, dat zuurstof gebruikend leven op aarde
mogelijk is. Wij vonden het gepast om de bacteriën die ons leven op aarde
hebben mogelijk gemaakt te bezoeken en we behoren nu tot de ongetwijfeld
selecte groep mensen, die zowel stromatolieten als thrombolieten aan het werk
hebben gezien. Onze conclusie is trouwens, dat stromatolieten harder werken dan
thrombolieten. Bij de stromatolieten kon je overal de zuurstof uit het water
zien opborrelen, maar de thrombolieten komen niet verder dan af en toe een
klein blopje…
De stromatolieten van Hamelin Pool/Shark Bay |
De thrombolieten van Lake Clifton |
Intussen zijn we
aangekomen in Busselton, ongeveer 270 kilometer ten zuiden van Perth aan de kust.
Busselton het is Benidorm van bejaard Australië. Hier reizen hele volksstammen
gepensioneerde Australiërs naar toe en de campings staan er dan ook van
november tot en met april vol. We voelen ons hier met 65 jaar weer lekker jong,
dat is een van de grote voordelen van overwinteren! In een volgend blogje meer
over Busselton!
toch niet wezen surfen? Op het journaal hier kwam een bericht over een surfer die gegrepen was door een haai. Net onder Perth.
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier en succes met het koud houden van het bier.
Stefan
Sneu voor de surfer en nee, we surfen niet. Dat incident met de gegrepen surfer was trouwens hier in Busselton, we hebben de redding helikopter nog over zien komen, helaas te laat.. Het is maar 16 graden hier ('s nachts) dus het bier blijft gemakkelijk koud. Groeten!
VerwijderenBedank de bacterien namens ons ook voor de zuurstof productie. En hou het eigen zuurstof gehalte op peil met heerlijke salade en wijn of bier. Succes met de next kilometers
BeantwoordenVerwijderen