Melbourne
Zondag 9 februari
tot en met maandag 17 februari 2014
Een keiharde
wind, overal grote stofwolken en rondvliegend zwerfvuil, geen fraaie entree als
we zondagmiddag 9 februari via de Great Western Bridge Melbourne binnenrollen.
Onze GPS brengt ons
naar het Ashley Garden Big 4 caravanpark aan de westkant van de stad. Er is nog
een tentplekje vrij en dat mogen we hebben voor 45 dollar per nacht. Zonder
twijfel het duurste caravanpark tot nu toe, maar daarvoor leveren ze dan ook
een zwembad, gratis wifi, een uitstekende campkitchen en TV room, en alles echt
schoon. Wij kiezen voor deze camping, omdat buslijn 220 naar het centrum voor
de deur van het park stopt. Maar de meeste bezoekers blijken mensen te zijn,
die wachten op de veerboot naar Tasmanie. Overdag loopt de camping helemaal
vol, en ‘s morgens al heel vroeg vertrekt bijna iedereen. Behalve wij. Wij
boeken in voor een week.
De skyline van Melbourne, gezien vanaf de Shrine of Remembrence, een van de vele oorlogsmonumenten van Australie. |
Het is achttien
jaar geleden dat we voor het laatst in Melbourne waren, en veel meer dan het
plein voor het station herinneren we ons er niet meer van. De skyline van
Melbourne is een stuk heftiger geworden, dat is meteen al duidelijk. Overal hoogbouw,
en er wordt nog druk gewerkt. De bus blijkt 40 minuten nodig te hebben voor de
tien kilometer naar Flinders Street Station. Federation Square, zo heet het
plein voor het station. We vergapen ons een tijd lang aan de drukte en de
moderne architectuur, die nu het plein omzoomt. Flinders Street Station zelf
valt bij al dat stedenbouwkundig geweld bijna in het niet.
Flinders Street Station op de hoek van Federation Square, omzoomd door nieuwbouw. |
Een stukje fraaie architectuur aan Federation Square |
Straatmuzikanten,
jongleurs en ander entertainers proberen een paar kwartjes te verdienen. De
gemeente vertoont op een groot TV scherm de winterspelen in Sochi, een
strandstoel of zitzak is beschikbaar voor wie er behoefte aan heeft. Overal
activiteit.
In de loop van de
week gaan we een aantal keren met de bus naar de binnenstad. Queen Victoria
Market is een ‘must’ en ligt gelukkig op onze busroute.
Queen Victoria Market |
Maar we bezoeken ook de
Botanische tuin van Melbourne, niet zo centraal gelegen als die van Adelaide,
maar ook heel fraai.
Botanische tuin van Melbourne. |
In de State Library brengen we zelfs twee dagen door. We
wonen niet graag in een grote stad, maar als het zou moeten, dan maar in een
flat naast de State Library van Melbourne.
De State Library, een prachtig gebouw, maar bijna niet meer terug te vinden tussen de torenflats. De koepel is de grote leeszaal van de bibliotheek |
Behalve boeken ook een aantal fraaie exposities in de State Library |
De grote leeszaal. |
De grote leeszaal vanaf het balkon gezien. Kan het nog fraaier? |
Leeszalen zijn niet alleen maar saai... |
De trein brengt
ons een dagje naar Williamstown aan de ingang van Hobson Bay. Daar staat op de
punt de Timeball Tower. Tot 1926 –goed tachtig jaar geleden- zetten hier
vertrekkende scheepskapiteins hun chronometer gelijk. Een chronometer is (was…
tegenwoordig is het allemaal GPS op zee) noodzakelijk voor een nauwkeurige
positiebepaling op zee. De timecheck ging als volgt. Een ambtenaar wandelde
tegen 13 uur naar de toren en trok de ball omhoog. Precies om 13 uur kreeg hij
een seintje en liet hij de bal naar beneden vallen. Dat vallen van de bal was
gemakkelijk waar te nemen voor de schepen in de baai en zo had iedereen meteen
de correcte tijd.
De Timeball Tower van Williamstown. Veel grijs weer in Melbourne... |
Op zaterdag
blijkt er aan de oevers van de Yarra een groot Sustainable Living Festival aan
de gang te zijn. Iedereen die tegen schending van mensenrechten, de overmacht
van kapitalistische mega bedrijven, CO2 uitstoot, de afvalberg, etc… is, is
aanwezig, zo lijkt het. Je kunt er overigens ook alles kopen, dat wordt
aangeprezen als oplossing voor al deze wereldproblemen: Solar panelen,
biologische koffie, bier dat NIET gebrouwen is door een kapitalistisch mega
bedrijf, etc… We stoppen even bij een
standje, waar geworven wordt voor de opname van aboriginals in de Australische
grondwet. Helemaal onzin zal dat niet zijn, want pas in 1963 werd na een
referendum (onder de white fellows, uiteraard) besloten, dat aboriginals moeten
worden meegeteld bij volkstellingen... Tot dat moment bestonden ze gewoon niet.
We snappen niet helemaal wat er voor de aboriginals gaat veranderen als ze in
de grondwet worden genoemd, maar ter ondersteuning van de goede zaak kopen we
toch een sticker. Wil je er meer van weten, kijk dan op http://recognise.org.au.
Sustainable Living Festival. Hier kun je je oude telefoon inleveren. |
Ofschoon het erg
druk is op het Sustainable Living Festival, ontbreekt de leeftijdgroep
vijftig-plus opvallend…
We sluiten de
zaterdag af met een lekker hapje in het food coart van Central Station. Ik neem
een bakje Mixed Sushi en Marianne gaat voor Thais. En deze keer dankzij de
concurrentie nu eens geen overtrokken prijzen. Lekker gegeten voor minder dan
20 dollar.
Sushi en Thais... |
Uit pure
interesse kijken we nog even in een parkeergarage hoeveel parkeren in de
binnenstad kost. Casual Parking kost 5 dollar per 30 minuten, 59 dollar voor
een hele dag… Nee, toch maar met de bus…
Als uitsmijter
deze keer een bericht van Bertold Brecht. Hangt als affiche in de State
Library, uiteraard met een veel fraaiere typografie dan ik hieronder kan
weergeven.
Reicher Mann und
armer Mann
Standen dah und sahn sich an
Und der Arme
sagte bleich:
Wär Ich nicht arm
Wärst du nicht
REICH!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten