22 en 23 oktober 2013.
Dinsdagochtend
brengt mijn broer Lou ons naar het station, waar we op de stoptrein naar
Sittard stappen. Daar stappen we over op de intercity naar Schiphol, is het
plan… Station Bunde, Beek-Elsloo… en dat was het dan. De Sprinter komt niet
meer van zijn plek, ondanks gevloek en geknetter van de machinist. Fijn, zo’n
moderne computer gestuurde trein, denk je dan. ‘De aansluiting in Sittard gaat
u zeker missen’ zegt de conducteur
bemoedigend. Op mijn vraag ‘ hoe lang staan we hier nog?’ kan hij geen antwoord
geven. Ik bel een taxi, en die is er binnen een paar minuten. Als we om 11:36
het perron in Sittard oprennen, staat daar nog de vertraagde intercity van
11:30 naar Schiphol! Die stond kennelijk op ons te wachten (denken we) en zet
er nadat we zijn ingestapt meteen flink de sokken in. Om 13:42 zijn we op
Schiphol. Het gaat allemaal toch nog goed komen…
Airbus A 380 |
Stefan en Irma en
Louise en Femke en Marlies zwaaien ons uit, heel leuk. We vliegen met een
Airbus 380 van Emirates naar Dubai. De veiligheidscontrole is chaotisch.
Iedereen moet door een body scanner, en tot mijn verbijstering word ik daarna
evengoed door een ambtenaar betast en afgeklopt. Ik weet het, ik ben een
lekkere jongen, maar toch… Marianne’s handtas komt niet uit de scanner, tot
onze grote schrik, en we slaan meteen groot alarm. Zonder handtas strandt de
reis hier bij de security. De handtas wordt gevonden, op de grond naast de
scanner… We vragen ons maar niet af, hoe die daar terecht gekomen kan zijn. De
Airbus zit wat ruimer dan we gewend zijn, het verschil is een paar centimeter,
maar toch is het een stuk prettiger. Iedereen heeft zijn eigen schermpje met
honderden films en andere vertier, o.a een buitencamera, waarmee je vanaf de
staart van het vliegtuig naar voren kunt kijken. Kun je vanuit je stoel zien,
of de pilloot de landingsbaan gaat raken, of dat hij er net naast zit… 6,5 uur
en een maaltijd en anderhalve film later zijn we in Dubai. Een giga marmeren
shopping paleis, en al is het intussen ruim na middernacht, het stikt overal
van de mensen. Waanzinnig interessant om hier een tijdje naar te kijken, alle
nationaliteiten komen langs. Opmerkelijk veel mensen uit India, deels in
traditionele kleding, fraai statige Arabieren in witte jurken die je met haviksogen
aankijken. Een groep van wel 50 mannen en vrouwen uit Soedan (of die richting,
ik vond het niet gepast om het te gaan vragen), allemaal in regionale
klederdracht, af en toe een ouder Europees echtpaar met witte benen... Wie luxe
wil shoppen adviseer ik Dubai als tussenstop! Op veel vliegvelden is na 20:00 uur niets meer te beleven, maar
hier gaat het dag en nacht door.
Twee mensen
woelen wat vaag door onze handbagage bij wijze van security check. Alsof we
onze pistolen altijd boven in de koffer leggen zodat ze gemakkelijk gevonden
kunnen worden… De Boeing 777-300 oogt na de Airbus wat ouderwets met allemaal
bruine tinten, en de zitruimte is echt een slagje minder. Maar het
entertainment centrum is precies het zelfde, en ik kan dus rustig verder met mijn
film. 10,5 uur, twee maaltijden en een aantal glaasjes sap verder zijn we
precies op de afgesproken tijd op de luchthaven van Perth. Het is 17:30 lokale
tijd en de zon schijnt. We worden door de douane uit de rij gepakt, omdat ik op
het immigration kaartje heb aangekruist, dat ik medicijnen bij me heb. Een hond
besnuffelt onze koffers, geen opgewonden geblaf, dus zijn we goedgekeurd.
Moeten jullie niet even in de koffer kijken, probeert Marianne nog. Nee, geen
sprake van.
Perth!!! Heerlijk
warm, ondergaande zon, fraai Nederlands zomerweer. We nemen een taxi naar ons
appartement. Onze Hongaarse chauffeur moppert onderweg uitgebreid op de
Australische regering, het lijkt Holland wel! We worden verwacht bij ons
appartement, dat is toch altijd weer een meevaller als je via internet hebt
geboekt. Redelijk ruim, alle noodzakelijkheden er in, hier gaan we het wel een
weekje uithouden. Maar nu eerst naar bed en een nachtje slapen! Welterusten!
Perth... |
Glaasje Stella 12 dollar, geen land voor bierliefhebbers |
Wij vonden het ook heel leuk om jullie uit te zwaaien. We gaan jullie volgen door de bush.
BeantwoordenVerwijderenIrma en Stefan